Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

ΠΡΟΣΚΟΠΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ

Ένα πρωινό , πιτσιρίκα ακόμη , η μαμά μου, μου φόρεσε ένα κοντό παντελονάκι, μια μαντίλα και κάλτσες μέχρι το γόνατο. Πήγαμε σε ένα σπιτάκι, μικρό ερείπιο τότε ,αχούρι που και που τώρα. Υπήρχαν κι άλλα παιδάκια εκεί, ντυμένα με την ίδια μαντίλα , το ίδιο παντελονάκι και τις ίδια ψηλές κάλτσες . Μία κυρία με σγουρά μαλλιά , Νένα την λέγανε (ήταν η πρώτη μου αρχηγός ),μου είπε ότι από εδώ και στο εξής θα είμαι προσκοπάκι. Δεν έφερα αντίρρηση. Δεν καταλάβαινα και πολλά αλλά μου άρεσαν τα παιχνίδια και οι εκδρομές. Μια μέρα γύρω από τον ιστό της σημαίας, για την ακρίβεια πριν από 14 χρόνια, έδωσα μια υπόσχεση:
Υπόσχομαι να είμαι πιστός
Στο θεό και τη πατρίδα
Να προσπαθώ με όλη μου τη δύναμη
Να βοηθώ τους γύρω μου
Και να ζω με το νόμο μας.
Πάλι δεν καταλάβαινα πολλά αλλά φαντάστηκα ότι ήταν κάτι καλό. Κι εγώ ένιωσα όμορφα εκείνη τη στιγμή . Δεν καταλάβαινα αλλά ξαφνικά με πλημμύρισαν ένα σωρό όμορφα συναισθήματα, περηφάνια, χαρά. Εκείνη τη μέρα είχαν έρθει και οι γονείς μου και με κοιτούσαν δακρυσμένοι.
14 ΧΡΟΝΙΑ μετά φοράω ακόμα , αυτή τη μπλε μαντίλα με την άσπρη ρήγα. Οι Κυριακές μου συνεχίζουν να γεμίζουν προσκοπικά τραγούδια και παιδικά χαμόγελα. Ακόμη πιστεύω σε παραμύθια και οι απόκριες δεν περιορίζονται στον μήνα Φεβρουάριο αλλά το καρναβάλι διαρκεί όλο το χρόνο. Ακόμα έχω χτυπημένα γόνατα , και ρούχα γεμάτο λάσπες και μπογιές γιατί το παιχνίδι ποτέ δεν σταματά ,άσχετα αν τα παιδικά μου ρούχα δεν μου κάνουν πια …
Θυμάμαι ακόμα την υπόσχεση που έδωσα τότε , μόνο που τώρα καταλαβαίνω πιο πολλά. Τώρα καταλαβαίνω πως αυτή η υπόσχεση ήταν ο τρόπος να τρυπώσω σε αυτή τη παρέα που λέγεται προσκοπισμός. Ήταν το μυστικό που θα με κάνει να μείνω για πάντα παιδί. Βρήκα μια οικογένεια, όχι μόνο παρέα, οικογένεια. Ποιος είπε ότι την οικογένεια δεν την επιλέγουμε; Μια οικογένεια που μου έμαθε πως η ευτυχία κρύβεται σε πράγματα απλά, όπως το να αποκτάς φίλους και να τους κάνεις να περνούν καλά. Έμαθα να συγκινούμε και να δακρύζω από χαρά και αλήθεια δεν είναι λίγες αυτές οι στιγμές. Έμαθα να έχω συνοδοιπόρους κι εδώ μέσα γνώρισα ανθρώπους σημαντικούς και σπουδαίους. Γνώρισα τους φίλους μου , γνώρισα τα αδέρφια μου που κάθονται πάντα δίπλα μου, που με ακούν και με ανέχονται. Άνθρωποι που ξέρω ότι αν πέσω θα απλώσουν το χέρι για να σηκωθώ. Απόκτησα εμπειρίες μοναδικές και άλλα πολλά που θα χρειαστούν αμέτρητες σελίδες για να τα απαριθμήσω .
Κι αλήθεια δεν ξέρω αν τήρησα την υπόσχεση που έδωσα κάποτε, ξέρω όμως ότι αυτή η μαντίλα, το σορτσάκι και οι ψηλές καλτσούλες έγιναν τρόπος ζωής .
ΧΑΜΟΓΕΛΑΤΕ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΟ ΠΡΟΣΚΟΠΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ!!!
*αυτές ήταν λίγες σκέψεις που τόλμησα να εκμυστηρευτώ στα προσκοπάκια μου…μάλλον να εκτεθώ κατάφερα αφού δεν μπόρεσα να κρύψω για άλλη μια φορά τα δάκρυα μου …αλλά όπως είπα ήταν δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης για όλα όσα έζησα φορώντας τη μπλε μου μαντίλα ,παίζοντας και τραγουδώντας . Δεν είχα σκοπό να δημοσιεύσω αυτές τις σκέψεις μου αλλά το έκανα για να απαντήσω στην ερώτηση που έχω δεχθεί άπειρες φορές από φίλους και γνωστούς … «ακόμα είσαι πρόσκοπος;» Λοιπόν φίλοι μου ακόμα είμαι… και θα συνεχίσω να είμαι όσο τα πόδια μου με κρατούν όρθια. Ακόμα κι αν πάψω να φορώ τη στολή μου θα είμαι πρόσκοπος γιατί όλες αυτές οι εικόνες και όλες αυτές οι στιγμές έχουν χαραχτεί βαθιά μέσα μου …έχουν περάσει στο αίμα μου και έχουν γίνει για μένα τρόπος ζωής.
ΑΛΚΥΟΝΗ –ΕΥΑ ΠΑΠΟΥΤΣΗ

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑ!

Μια φορά και έναν καιρό σε ένα όμορφο νησί ,μακριά από τον κόσμο και τη βουή, ναυάγησαν 29 παλικάρια. Εκεί συνάντησαν ονειρικά πλάσματα, τόπους μαγικούς! Τα 29 παλικάρια όταν αντίκρισαν το φανταστικό τοπίο, σκέπασε τα μάτια τους λήθη και αποφάσισαν να ζήσουν τη δική τους ουτοπία στον τόπο αυτό.

Και δεν ήταν λίγα αυτά που έζησαν. Πάλεψαν με πειρατές, βρήκαν θησαυρούς, έμαθαν καινούριους προορισμούς. Έμαθαν ιστορίες για αστέρια και ανθρώπους που έμαθαν να στύβουν τη ζωή με το χέρι, όπως οι σφουγγαράδες τα σφουγγάρια. Έμαθαν πως η ομορφιά πηγάζει από βαθιά και η επιφάνεια χάνεται κάτω από τους αφρούς των κυμάτων. Ανακάλυψαν ότι ένα χαμόγελο είναι αρκετό για να ξεκινήσει όμορφα η μέρα και πως με την ανατολή του ήλιου οι ακτίνες του σκεπάζουν το χθεσινό αρνητισμό.

Όλοι, όμως, ήταν μοναδικοί και ξεχωριστοί. Κανένας τους δεν έμοιαζε με τον άλλο. Κι όμως όλοι μαζί κατάφεραν να δημιουργήσουν γερούς δεσμούς φιλίας, ελπίζοντας πως οι στιγμές αυτές θα πλημμυρίζουν αιώνια τη ζωή τους .Οι 29 αυτοί ναυαγοί, όπως η μαμά προστατεύει τα παιδιά της, είχαν τους δικούς τους προστάτες. Δέκα φύλακες άγγελοι φτερούγιζαν πάνω από τα κεφάλια τους και δεν τους άφηναν στιγμή από τα μάτια τους.

Μια μέρα, ένα καράβι φάνηκε στο βάθος του ωκεανού. Οι ναυαγοί δεν έχασαν καιρό · άναψαν φωτιές και το καράβι πλησίασε στην ακτή. Τα 29 παλικάρια αποφάσισαν να ανέβουν στο καράβι αφήνοντας πίσω τους τον παραμυθένιο τόπο. Τώρα θα έκαναν τον κόσμο ομορφότερο με όλα όσα έμαθαν σε αυτό το νησί. Φεύγοντας τα μελτέμια φύσηξαν σβήνοντας όλες τις αρνητικές σκέψεις και σκορπίζοντας τις αναμνήσεις που θα φυλάνε για πάντα οι δέκα άγγελοι σαν το πιο ιερό μυστικό.

Αυτή η ιστορία είναι αφιερωμένη στα προσκοπάκια μας που μας χαρίζουν τις πιο όμορφες στιγμές και χαράζουν στις καρδιές μας μοναδικά συναισθήματα! Περάσαμε φανταστικά μαζί τους για ακόμα μια φορά , για ένα ακόμη καλοκαίρι ,σε μια ακόμη κατασκήνωση! ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ!!!

ΜΑΡΙΑ ΒΑΣΣΟΥ (ΡΑΞΑ), ΕΥΑ ΠΑΠΟΥΤΣΗ (ΑΛΚΥΟΝΗ)

Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΑ ΤΥΦΛΑ: ΦΤΟΥ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΩ!!!

Υπάρχει κάτι πιο όμορφο από το πρώτο ραντεβού; Εκείνη η αγωνία για την έκβαση της πρώτης γνωριμίας και τα ιδρωμένα χέρια με τα δάχτυλα που παίζουν για να διώξουν αυτό το αίσθημα της αρχικής αμηχανίας. Το έδαφος είναι πλέον προετοιμασμένο …έχει γίνει η πρώτη επαφή (που πολλές φορές περιορίζεται σε ένα βλέμμα και ακολουθούν μυνήματακια μέχρι την πρώτη συνάντηση) , το πρασινο φωτάκι άναψε προς το παρόν και ήρθε η ώρα να ξεκινήσει το παιχνίδι!
Το πρώτο ραντεβού πρέπει να έχει μια αίσθηση αθωότητας και πολύ αυθορμητισμό…Οι δήθεν συμπεριφορές δείχνουν ότι κάτι δεν πάει καλά. Τα does και τα don’ts δεν έχουν καμία θέση στις ανθρώπινες γνωριμίες. Αν θέλεις να κερδίσεις αυτόν που κάθετε δίπλα σου , μην σπαταλάς το χρόνο σου ψάχνοντας μυστικές συνταγές, να είσαι ο εαυτός σου, αυτό σε κάνει πιο ελκυστικό άνθρωπο. Μην φοβάσαι τα ελαττώματα σου γιατί τις περισσότερες φορές αγαπάμε και εκτιμάμε περισσότερο έναν άνθρωπο με ελαττώματα παρά μια βαρετή τελειότητα. Το να δείχνεις ότι είσαι κάτι άλλο από αυτό πού πραγματικά είσαι, σημαίνει ότι το άτομο που έχεις απέναντι σου δεν σε κάνει να νιώθεις άνετα…μήπως λοιπόν δεν είναι αυτό που ζητάς;
Τα πιο ενδιαφέροντα ραντεβού ,όμως , είναι τα ραντεβού στα τυφλά ή blind dates όπως τα λένε οι φίλοι μας οι άγγλοι. Αυτό το μυστήριο του τύπου : «τι κρύβεται πίσω από τη μάσκα του γνωστού αγνώστου;» ή σκέτο αγνώστου ,επιτείνει την αγωνία και κάνει το πρώτο ραντεβού να μοιάζει με παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού. Η πρώτη ζαριά έπεσε και το παιχνίδι ξεκινά με τα πρώτα στοιχεία για τη λύση του μυστηρίου που είναι τα εξής: εκείνη θα φορά ένα μαύρο φόρεμα (κλασσικό και συνηθισμένο ώστε να καταφέρει να ξεφύγει αν της βγει μάπα το καρπούζι αλλά ταυτόχρονα θα δείχνει shic και sexy στην αντίθετη περίπτωση) και εκείνος θα κρατά ένα κόκκινο τριαντάφυλλο( για να φανεί ρομαντικός ή να το παίξει το παιδί με τα τριαντάφυλλα ,από αυτούς που είναι γεμάτη η Αριστοτέλους).
ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΑ ΤΥΦΛΑ :ΟΛΑ ΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΛΩΣ!!!
Τα πράγματα είναι απλά…τον/την είδες …ήταν πολύ χαριτωμένη μέσα στο όμορφο μαύρο της φόρεμα…κι εκείνος έμοιαζε με γοητευτικό Λατίνο εραστή κρατώντας αυτό το κόκκινο τριαντάφυλλο. Συζητήσατε και τα κλασσικά θέματα ,σύμφωνα με το πρωτόκολλο των πρώτων ραντεβού (χόμπι, μουσική, σινεμά, σχέσεις χωρίς αυτό να περιλαμβάνει συζητήσεις περί παρελθοντικών καταστάσεων) και είδες ότι ταιριάζετε πάνω κάτω. Οπότε ήρθε ή ώρα να κλείσετε την βραδιά σας με ένα φιλί (στο μάγουλο ή στο στόμα, δική σας η επιλογή) , να κανονίσετε σύντομα το δεύτερο ραντεβού και να έρθετε πιο κοντά στο θησαυρό σας. Προτιμήστε να διατηρήσετε την αθωότητα για αρχή …αύριο η γη θα συνεχίζει να γυρίζει και η καταστροφή του κόσμου το 2012 είναι ένας μύθος …κρατήστε τα υπόλοιπα για τη συνέχεια. Δεν είναι κρίμα να χαθεί η μαγεία τόσο νωρίς;
ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΑ ΤΥΦΛΑ: COMME CI COMME CA!Σ΄ αυτή τη περίπτωση μάλλον ο τύπος ή η κοπέλα που έχεις απέναντι σου δεν είναι αυτό που ακριβώς φανταζόσουν(δεν εννοώ απαραιτήτως εμφανισιακά). Είναι ευχάριστος/-η αλλά χασμουριέσαι που και που , έχει ωραία δόντια αλλά υπάρχει κάτι στην προφορά του/της που σε χαλάει λίγο , έχετε κάποια κοινά αλλά ταυτόχρονα βγήκαν στην επιφάνεια στοιχεία στα οποία είστε η μέρα με τη νύχτα. Με άλλα λόγια η ατμόσφαιρα είναι χλιαρή …βολική αλλά χλιαρή.
Σ’ αυτή τη περίπτωση μη βιαστείς να βγάλεις γρήγορα συμπεράσματα και να καταδικάσεις κάτι πριν καν δοκιμάσεις τη γεύση του. Είναι σαν εκέινα τα φαγητά που πάσχουν από εμφάνιση αλλά η γεύση τους αποδεικνύεται άπαιχτη. Εξάλλου το άλλο σου μισό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι ίδιο με εσένα γιατί τότε δεν ψάχνεις για το καινούριο σου φίλο –η ,αλλά τον κλώνο σου…μια άλλη Dolly δηλαδή.
Βγες λοιπόν ένα second date πριν πεις game over γιατί ο άνθρωπος αυτός μπορεί να είναι το μυστικό πέρασμα για το δωμάτιο με το θησαυρό!
ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΑ ΤΥΦΛΑ:ΒYE BYE LOVE
Ok ! Εδώ δεν έχεις να σκεφτείς και πολλά! Απλά δεν είναι αυτό που ζητάς. Λείπει η ατμόσφαιρα , η αύρα του/της σου είναι από αδιάφορη στην καλύτερη των περιπτώσεων μέχρι αρνητική στη χειρότερη …κάτι που αρχίζει να μοιάζει επικίνδυνο.
Εδώ δεν έχεις να κάνεις πολλά …πίνεις το ποτό – καφέ σου και φεύγεις. Κάποια πράγματα φαίνονται από την αρχή και δεν χρειάζονται μια δεύτερη μάτια. Το μόνο που επιβάλλεται είναι η ειλικρίνεια. Ίσως μοιάζει σκληρό να πεις στον άλλο '' απλώς δεν σε γουστάρω’’ αλλά πάντα είναι προτιμότερο από το να παίζεις κρυφτούλι. Βάλε τον εαυτό σου στη θέση εκείνου που έχεις απέναντι σου …κι εσύ την αλήθεια δεν θα προτιμούσες;
Στο κάτω-κάτω δεν είναι κακό να κάνεις τις επιλογές σου ο καθένας το ίδιο θα έκανε στη θέση σου.

PS. Το να γίνεις φίλος-η με το ραντεβού σου γιατί δεν τραβούσε ερωτικά δεν είναι κακό αλλά πρώτα σιγουρέψου ότι δεν σκοπεύει να σου αλλάξει γνώμη. Οι ξεκάθαροι λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους.