Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

ΡΕΜΠΕΤ ΑΣΚΕΡ


‘Η αλλιώς μπάχαλο… οπώς θέλετε πείτε το, ούτως ή άλλως και οι δύο φράσεις περιγράφουν εξίσου υπέροχα όλο αυτό που ζούμε! Όχι δεν ξύπνησα τώρα, αν κάποιοι αναρωτηθείτε, απλώς τόσο καιρό που έχει να πέσει ανάρτηση σε αυτό το μπλογκ προσπαθούσα να σκεφτώ κάτι πιο απλό και ανάλαφρο να γράψω… αλλά σε αφήνουν; Αμ δε!
Από πού να αρχίσω δεν ξέρω… Ας αρχίσω από χθες που τόλμησα να ρίξω μια ματιά στα δελτία ειδήσεων. Τι το ‘θελα κι εγώ !Δεν μου φτάνουν όλα αυτά που διαβάζω καθημερινά;
 Πρώτη μούρη ο κύριος Παπακωνσταντίνου που ο καημένος άφησε πάνω στο γραφείο την λίστα της Λαγκαρντ και  αυτή χάθηκε, εξαφανίστηκε, παπαλα …! Μα τέτοια δικαιολογία ούτε ένα μωρό δεν θα τολμούσε να ξεστομίσει! Και δεν είναι μόνο που τα λένε  δημοσίως αλλά εμείς πρέπει να τα πιστέψουμε κιόλας; Ε ψιτ κύριος τραβα να  δεις αν έρχομαι!
 Για να μην σχολιασω το τρομερό ζήτημα της συμφωνίας των 3 «ηρώων» μας για τα περιβόητα μέτρα που ακούμε μήηηηνες τώρα! Βρε χρυσά μου παιδιά (χρυσά και παιδιά πάντα εν τη ρύμη του λόγου)  και να συμφωνήσετε εσείς το έχετε καταλάβει ότι δεν συμφωνεί όλος ο υπόλοιπος κόσμος; Το γεγονός ότι εκλεχτήκατε δημοκρατικότατα δεν σημαίνει ότι σας δίνει το δικαίωμα να αποφασίζεται δικτατορικότατα! Όχι για να μην κατηγορούμε μόνο την Χρυσή αυγή … όλοι τα ίδια κάνετε απλά εσείς με περισσότερο τακτ( ας πούμε ).
 Για να μην θυμηθώ και το άλλο εξής τραγικό: εδώ και καιρό ψάχνουν κάτι ψωροδισεκατομμύρια ευρώ! Το καλοκαίρι που βρισκόμουν εκτός ελλάδος και προσπαθούσα να μην έχω καμία επαφή με το τι συμβαίνει εδώ -πράγμα που μετάνιωσα αμέσως  όταν πάτησα το πόδι μου και πάλι σε πάτριο έδαφος- άκουγα που και που, θέλοντας και μη,  κάποιες ελάχιστες ειδήσεις που μας αφορούσαν. Ο κύριος Σαμαράς, λέει, είχε βρει 13,5 δις να τρίψει στην μούρη των «τροϊκανών» που ζητούσαν μόνο 11,5! «ΜΠΡΑΒΟ»,σκέφτηκα από μέσα μου αφελέστατα κρύβοντας μια ελπίδα ότι όσα άκουγαν τα έρμα τα αυτάκια μου θα μπορούσαν να έχουν μια δόση αλήθειας. Όταν επέστρεψα βέβαια- και μαζί με μένα και οι «τροϊκανοι», οι ελπίδες μου αρχισαν να γίνονται καπνός μαζί με τα δις που είχαν, τάχα μου,  βρεθεί. Αλλά το θέμα είναι πως αυτά τα λεφτά υπάρχουν, όπως έλεγε και ξανάλεγε ένας ακόμα άχρηστος που πέρασε από τον πρωθυπουργικό θρόνο, μόνο που αντί να τα ψάξουν στις τσέπες τους ή στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς σε ελβετίες και δεν σημαζευεται τα ψαχνουν στις δικες μας τσέπες που έχουν στραγγιξει και σταγόνα δεν έχει μείνει. Αλήθεια οι μισθόι τους έπεσαν καθόλου ή μόνο ο δικός μου έχει αγγίξει το μείον 50%; Ε;
Και το πρόβλημα είναι ότι το ζήτημα δεν σταματάει εκεί. Η διαφθορά δεν είναι μόνο προσόν της πολιτικής, αν αυτό μπορούμε να το ονομάσουμε πολιτική, αλλά έχει ποτίσει παντού! Και το χειρότερο έχει φτάσει , ίσως, στο μόνο μέρος που θα μπορούσε να δώσει ελπίδες σε αυτή τη χώρα, το πανεπιστήμιο! Σκάνδαλα , οικονομικά προβλήματα, καταλήψεις, απεργίες, σκουπίδια κυριολεκτικά και μεταφορικά! Ίσως τελικά οι πολύ μορφωμένοι καταλήγουν σε «παραμορφωμένοι» και αυτό το λέω με μεγάλη μου λύπη αφού τόσα χρόνια στο πανεπιστήμιο είδα πολλούς ανθρώπους φουλ από γνώση αλλά δυστυχώς να τους λείπει ίσως και το πιο σημαντικό πράγμα, η παιδεία!
Το ερώτημα είναι το εξής: που μπορεί να φτάσουμε τελικά και ποια θα ήταν η λύση που θα μπορούσε να δώσει λίγο φως σε αυτό το τούνελ που έχουμε μπει; Κυριά Νικολούλη μήπως έχετε καμιά ιδέα; Πολλές φορές απελπίζομαι ότι δυστυχώς τα περιθώρια διάσωσης μας έχουν στενέψει ασφυκτικά και όλη αυτή η μιζέρια που μας έχει υποτάξει δεν έχει καμία απολύτως διέξοδο, αφού και το τελευταίο μας όπλο που είναι η φωνή του κόσμου έχει γίνει ένα «κουμπί  volume»  που βρίσκεται συνεχώς χαμηλωμένο στο 0. Κάθε μέρα βλέπω ανθρώπους στο δρόμο να φωνάζουν για τα δικαιώματα τους και αναρωτιέμαι αν αξίζει τον κόπο (όχι για το κατά πόσο είναι σωστό, αν είναι δυνατόν, πολλές φορές ντρέπομαι που δεν είμαι κι εγώ ένας από αυτούς) αλλά κάποιοι ως άλλοι Οδυσσέες έχουν κερώσει τα αυτάκια τους ξεχνώντας πως οι απειλητικες σειρηνες δεν είναι αυτοι που φωνάζουν αλλά οι ιδιοι, που εκτός του ότι έχουν διαπράξει τα χειριστα των εγκλημάτων , κατάφεραν να τα νομιμοποιήσουν κιόλας.
Λένε πως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Ελπίζω πως αυτοί που το λένε να έχουν δίκιο και ελπίζω ότι η λύση σε όοολα αυτά τα δραματικά που ζουμε κάθημερινα θα βρεθεί και θα ζησουμε  εμείς καλά και αυτοί όπως ζουμε εμείς τώρα, γιατι για να βγούμε εμείς από την κόλαση πρέπει να κάνουν αυτοί όλοι τους εκπτώσεις στον δικό τους παράδεισο! Μακάρι ο καλός θεούλης να τους δώσει θεία φώτιση και να το κάνουν!  
Θα μπορούσα να πω πολλά ακόμα  μα δεν ξέρω αν έχει νόημα να λέω όλα αυτά που ήδη όλοι γνωρίζουμε. Αλλά θα τελειώσω κάπως έτσι. Η Ελλάδα δεν είναι αυτό που βλέπουμε σήμερα και σίγουρα οι Ελληνες δεν είναι τίποτα από όσα τον κατηγορούν, ούτε τεμπέληδες, ούτε φοροφυγάδες, ούτε καλοπερασάκιδες! Και μπορεί να μας τα πάρουν όλα όσα έχουμε και όσα δεν έχουμε, αλλά την περηφάνεια μας δεν θα την πάρουν ποτέ, όσο κι αν την έχουν βάλει στόχο. Γιατί ο Έλληνας έχει ψυχή και δύναμη που δεν έχει κανένας άλλος εκεί έξω και ότι κι αν συμβεί αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσουμε ποτέ γιατί αυτό ήταν που μας έσωσε μέχρι τώρα!
ΚΑΛΗ ΥΠΟΜΟΝΗ!
ΕΥΑ ΠΑΠΟΥΤΣΗ