Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

SHOW ME THE MONEY, HONEY!

Οι σχέσεις είναι σαν το χρηματιστήριο. Ξυπνάς ένα πρωί και αποφασίζεις να επενδύσεις σε μια μετοχή. Εύχεσαι ότι η μετοχή σου θα ανέβει και θα γίνεις ένας άλλος Ωνάσης και απεύχεσαι να πέσει γιατί έτσι θα τα χάσεις όλα για όλα! Ωστόσο αφήνεις στην άκρη τις πιθανότητες αποτυχίας και ρίχνεις όλη την περιουσία σου σ’ αυτή τη μετοχή.
Κάθε μέρα επενδύεις όλο και πιο πολλά…και κάθε μέρα φαίνεται να είναι η τυχερή σου! Το αύριο σπάνια σε απασχολεί. Mοιάζει μακρινό και πολύ αβέβαιο για να ασχοληθείς μαζί του! Γι’ αυτό ρισκάρεις και συνεχίζεις να επενδύεις!
Αλλά έτσι είναι οι σχέσεις, θέλουν ρίσκο. Αν πάει καλά τότε θα πλουτίσεις με όμορφες στιγμές. Θα γίνεις ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου γιατί θα έχεις αυτό που δεν έχουν πολλοί (κι αυτοί που δεν το έχουν κυρίως είναι οι κυριολεκτικά πλούσιοι άνθρωποι γιατί για τους περισσότερους το μόνο που έχει αξία είναι το χρήμα) …θα έχεις τον άνθρωπο σου.
Αν τελικά οι μετοχές σου αποδείχτηκαν φούσκα… Μην ρίξεις τις ευθύνες στο χρηματιστή. Εκείνος μια συμβουλή σου έδωσε. Το ρίσκο ήταν καθαρά δική σου απόφαση. Ρίσκαρες και έχασες, δέξου το!
Κι αν άνοιξαν πληγές, τώρα αυτό που έρχεται στο μυαλό σου είναι η εκδίκηση… γιατί πρέπει να πάρεις πίσω όλα αυτά που έδωσες και έχασες… και να ανταποδώσεις τον πόνο που απόλαυσες τόσο ηδονικά. Νομίζεις ότι ήρθε η ώρα για ξεκαθάρισμα λογαριασμών!
Κάπως έτσι πειράζεις την Αννούλα για να ζηλέψει η Κατερίνα …φιλάς τον Γιωργάκη για να σκάσει ο Πέτρος …και μετά επιστρέφεις στις κούκλες και τα αυτοκινητάκια… Είσαι και πάλι στην ηλικία των 5, φυλακισμένος-η μέσα στο σώμα ενός ενήλικα, που πρέπει να φορά σοβαρά κουστούμια αλλά κάτω από αυτά κατά βάθος κρύβεις ακόμα την πάνα σου.
Το να ασχοληθώ με μια σχέση που τραβάει μπροστά, μου φαίνεται βαρετό. Αυτό που προσπαθώ να αναλύσω εδώ δεν είναι το πώς θα χτίσεις την τέλεια σχέση αλλά η συμπεριφορά μας όταν μια σχέση φτάνει ή έχει φτάσει στο τέλος της.
Δεν είναι εύκολο να δεχτείς ότι όλα τελείωσαν. Στην αρχή θα κλάψεις, θα πλαντάξεις από το κλάμα, θα πιείς, γιατί θα είναι πιο εύκολο να δεχτείς αυτή την έκβαση της κατάστασης όσο δεν είσαι νηφάλιος. Θα τα σπάσεις… κι όταν λέω θα τα σπάσεις εννοώ οτιδήποτε γίνεται χίλια κομματάκια. Σιγά σιγά ο θυμός θα ξεσπάσει, ο ουρανός θα ανοίγει με τον καιρό και ένα ουράνιο τόξο θα μαρτυρά την αρχή μιας νέας εποχής. Γι αυτό καλύτερα να αφήσεις τα παιδιαρίσματα για τους μικρότερους …που χρειάζονται πραγματικά την πάνα και το μπιμπερό!
Κι αν θες να εκδικηθείς άφησε στην άκρη σκηνοθετημένες συναντήσεις και βάλε μπροστά τον εγωισμό σου. Ότι έδωσες δεν μπορείς να το πάρεις πίσω… Ο ενδιαφερόμενος σύντομα θα καταλάβει τι έχασε. Μπορεί να λυπηθεί γιατί θα συνειδητοποιήσει ότι δεν εκτίμησε σωστά αυτό που είχε στα χέρια του… Μπορεί από την άλλη, να μην νιώσει απολύτως τίποτα γιατί δεν εκτίμησε ποτέ αυτά που έδωσες. Όσα για σένα ήταν πολλά και πολύτιμα για εκείνον ίσως να μην ήταν τίποτα και να μην είχαν καμία αξία!
Οι τιμές στα συναισθήματα αλλάζουν γιατί εμείς είμαστε διαφορετικοί… Αλήθεια μπορείς να πληρώσεις στην Αμερική με ευρώ; Σκέψου τα πράγματα λίγο πιο ψύχραιμα… Κι αν ανακαλύψεις ότι δεν βρήκες ακόμα καλό εκτιμητή ψάξε κάπου αλλού και άσε τα παζάρια με τον παλιό!
ΕΥΑ ΠΑΠΟΥΤΣΗ

2 σχόλια:

  1. panta psaxnoume tropo na deiksoume ston allo ti niothoume gi'ayton.....dysthxos panta dialegoume ton lathos tropo.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ta lathi einai gia na ta kanoume ... arkei na mathainoume apo auta ... ta sunaistimata den einai eukolh upothesi gi auto kai polles fores den xeroume pws na ta deixoume...fovomaste oti an ta deixoume isws fanoume adunamoi alla sthn pragmatikothta eimaste pio dunatoi apo auton pou ta vlepei...autaaaa!

    ΑπάντησηΔιαγραφή